موندل

^١ مالِک خُدائ د مِصر په مُلک کښې موسىٰ او هارون ته ووئيل: ^٢ ”دا مياشت به ستاسو دپاره د کال اولنۍ مياشت وى. ^٣ د بنى اِسرائيلو ټول قوم ته دا ووايئ: د دې مياشتې په لسمه ورځ به هر سړے د خپلې کورنۍ دپاره يو ګډُورے يا د چېلۍ بچے راولى. ^٤ او کۀ چرې د چا په کورنۍ کښې د ټول څاروى خوړولو والا کسان کم وى، نو هغه دې د خپل ګاونډى سره چې د هغۀ د کور په خوا کښې اوسېږى، په شريکه د کسانو د شمېر په مطابق ګډُورے يا د چېلۍ بچے راولى او هر يو کس ته دې د خوراک په مطابق حِصه مِلاو شى. ^٥ تاسو به يو ګډُورے يا د چېلۍ بچے خوښ کړئ، خو دا دې خامخا د يو کال نر وى چې هيڅ عېب په کښې نۀ وى. ^٦ نو د دې مياشتې د څوارلسمې ورځې په ماښام، د بنى اِسرائيلو ټول قوم به دا څاروى حلال کړى. ^٧ خلق دې د هغه وينې نه لږه وينه واخلى او د دروازو په چوکاټُونو او پاسنۍ درشل باندې دې ولګوى د کورونو په هغه چوکاټُونو چرته چې هغوئ دا څاروى خورى. ^٨ په هغه شپه دې غوښه په اور وريته کړے شى او د ترخو بوټو او د پتيرې روټۍ سره دې وخوړلے شى. ^٩ د دې څاروى نه څۀ کچه او يا يشېدلې څيز مۀ خورئ، بلکه دا ټول وريت کړئ او سره د سر، پښو او دنننى ټولو اندامونه يې وخورئ. ^١٠ تر سحره پورې په دې کښې هيڅ هم باقى مۀ پرېږدئ، خو که پاتې شى نو هغه وسوزوئ. ^١١ دا به تاسو زر زر خورئ، ځکه چې تاسو به د سفر دپاره ملا تړئ، ستاسو په پښو به پېزار وى او ستاسو په لاسونو کښې به امساګانې وى. دا زما يعنې د مالِک خُدائ په درناوى کښې د فسحې اختر دے. ^١٢ په هغه شپه به زۀ د مِصر مُلک نه تېرېږم او هر وړومبے پېدا شوے نر انسان او حېوان به ووژنم او د مِصر ټولو معبودانو له به سزا ورکړم، زۀ مالِک خُدائ يم. ^١٣ په چوکاټُونو د وينې نښه به ما ته هغه کورونه په نښه کوى چې تاسو په کښې اوسېږئ. چې کله زۀ مِصريان هلاکوم او زۀ دې وينې ته ګورم، نو د څۀ نقصان رسولو نه بغېر به ستاسو نه تېر شم. ^١٤ تاسو په دې ورځ خامخا اختر کوئ چې تاسو ته هغه څۀ دريادېږى چې ما مالِک خُدائ څۀ کړى دى. دا اختر په راتلونکى وختُونو کښې همېشه دپاره کوئ.“

^١٥ مالِک خُدائ ووئيل، ”تاسو به اووۀ ورځې خمبيره شوې پخه روټۍ نۀ خورئ صِرف پتيره روټۍ به خورئ. په وړومبۍ ورځ به تاسو د خپلو کورونو نه ټوله خمبيره لرې کړئ، ځکه چې که په دې اووۀ ورځو کښې څوک خمبيره شوې پخه روټۍ وخورى، نو هغه کس به د بنى اِسرائيلو نه نۀ شى ګڼلے. ^١٦ په وړومبۍ ورځ او بيا په اوومه ورځ به تاسو زما د عِبادت دپاره يو ځائ کېږئ. په دغه ورځو کښې به بل يو کار هم نۀ کوئ خو د ځان دپاره صِرف خوراک تيارولے شئ. ^١٧ د پتيرې روټۍ اختر کوئ، ځکه چې دا هغه ورځ ده چې ما تاسو د مِصر نه قبيله په قبيله راوويستلئ. تاسو به په راتلونکى وختُونو کښې همېشه په دې ورځ اختر کوئ. ^١٨ د وړومبۍ مياشتې د څوارلسمې ورځې د ماښام نه واخله د يويشتمې ورځې تر ماښامه پورې، خمبيره شوې روټۍ مۀ خورئ. ^١٩-٢٠ چې اووۀ ورځې ستاسو په کورونو کښې خمبيره پېدا نۀ شى، که څوک هم خمبيره روټۍ وخورى که هغه د دې مُلک وى يا مسافر وى، نو هغه کس به نور د بنى اِسرائيلو نه نۀ شى ګڼلے.“

^٢١ موسىٰ د بنى اِسرائيلو ټول مشران راوغوښتل او هغوئ ته يې ووئيل، ”په تاسو کښې دې هر يو کس يو ګډُورے يا د چېلۍ بچے خوښ کړى او حلال يې کړئ، نو چې ستاسو کورنۍ د فسحې اختر وکړى. ^٢٢ د وېلنى يوه ګېډۍ راواخلئ، دا د وينې په لوښى کښې ډُوبه کړئ او دا وينه د خپلو کورونو د دروازو په چوکاټُونو او په پاسنو درشلو باندې ولګوئ. په تاسو کښې دې يو کس هم د خپل کور نه تر سحره پورې نۀ وځى. ^٢٣ چې کله مالِک خُدائ د مِصر نه تېرېږى او مِصريان هلاکوى، نو هغه به د دروازو په چوکاټُونو او پاسنو درشلو باندې هغه وينه وګورى او د مرګ فرِښته به ستاسو کورونو ته پرې نۀ ږدى چې راننوځى او تاسو ووژنى. ^٢٤ تاسو او ستاسو اولاد به خامخا همېشه دپاره دا اصُول منئ. ^٢٥ چې کله تاسو هغه مُلک ته ورننوځئ چې مالِک خُدائ د هغې درکولو وعده کړې ده، نو تاسو دا اختر هر کال کوئ. ^٢٦ چې ستاسو اولاد ستاسو نه تپوس کوى چې د دې اختر څۀ مطلب دے؟ ^٢٧ تاسو به ورته وايئ چې دا د مالِک خُدائ په درناوى کښې د فسحې اختر قربانى ده، ځکه چې هغه په مِصر کښې د بنى اِسرائيلو د کورونو دپاسه تېر شو. هغۀ مِصريان هلاک کړل، خو مونږ يې بچ کړُو.“ بنى اِسرائيلو خپل سرونه ټيټ کړل او د مالِک خُدائ عِبادت يې وکړو. ^٢٨ بيا بنى اِسرائيل لاړل او هغه شان يې وکړل چې څنګه مالِک خُدائ موسىٰ او هارون له حُکم ورکړے وو.